 |
|
|
Zijn christenen niet hoogmoedig als ze zo zeker weten al verlost te zijn? Dan lopen ze toch vooruit op het oordeel van God?
Als christenen zich gedragen als zelfverzekerde mensen die zelfvoldaan het oordeel tegemoet zien en als het ware op hun lauweren kunnen rusten, dan zit het grondig mis. Want verlost zijn leidt - als het goed is - niet tot passiviteit of hoogmoed. Wie Gods verlossing en genade ervaart zal zich ervoor inzetten om behalve God ook zijn naaste lief te hebben. Wie uit genade leeft zal zich ook niet beter voelen dan anderen en op hen neerkijken, maar juist bewogen zijn met het lot van anderen. Genade maakt nederig en mild.
Wie zegt dat hij of zij een kind van God is, zegt dat niet omdat hij dat verdient of er recht op heeft, maar op basis van het offer van Jezus Christus. En God is trouw aan wat Hij beloofd heeft. Op Hem kunnen we aan. Hij zal op de Laatste Dag niet ineens anders zijn dan Hij zich in het verleden heeft doen kennen. 'Hij die u roept, is trouw. Hij houdt zijn woord' (1 Tessalonicenzen 5:24). 'God, die ons die beloften deed, is betrouwbaar.' (Hebreeën 10:23).
Wat zijn de zuilen van het christelijk geloof?
|
|
|
|
|
