 |
|
|
Hoe begraven christenen de doden? Welke rituelen zijn er?
Op nabestaanden komt vaak veel af bij het overlijden van een familielid. Er is het verdriet om en gemis van een geliefde, maar er dienen ook onmiddellijk veel zaken geregeld te worden. Vaak wordt men door een begrafenisondernemer geholpen als het gaat om de kist, het graf, het verzenden van een rouwkaart, etc. De familie denkt na over wat er op de rouwkaart komt te staan en, vaak samen met de dominee, over de wijze waarop de rouwdienst en de begrafenis zullen plaatsvinden. Veelal zet men op de rouwkaart een tekst uit de Bijbel of van een christelijk lied of gedicht, een tekst die de overledene aansprak of iets over hem of haar weergeeft. Voor de begrafenis is er gewoonlijk gelegenheid om de nabestaanden te condoleren en daarmee te kennen te geven mee te leven.
De begrafenis, waarbij mannen en vrouwen aanwezig zijn, is dikwijls na enkele dagen, maar in ieder geval binnen zes dagen na overlijden. De rouwdienst kan in de kerk zijn, maar ook in de aula van de begraafplaats. Het is een dienst waarin gezongen wordt, een korte preek wordt gehouden en vaak iets persoonlijks door de familie wordt gezegd of gedaan. Er zijn verschillende rituelen: men legt bloemen op de kist of werpt bloemen in het graf op de kist, familieleden kunnen de baar dragen of begeleiden naar het graf, men gaat in een stoet naar het graf. De richting waarin de dode wordt gelegd is niet van belang. Bij het graf zal de predikant vaak nog kort wat zeggen of uit de Bijbel lezen en het Onze Vader bidden.
Wat zijn de zuilen van het christelijk geloof?
|
|
|
|
|
